رخش یا دخش؟ (بررسی صورت نگاشت یک لغت در نسخه های شاهنامه)

Authors

سجاد آیدنلو

abstract

در این مقاله کوشش شده است تا مبتنی بر رویکردی تحلیلی – مقایسه ای اختلاف صورت نگاشته های دو واژة «رخش» و «دخش» در فعل مرکب «رخش / دخش کردن به معنای «تیره و سیاه کردن» در چهار بیت شاهنامة فردوسی واکاوی، مقایسه و شرح شود. بنابراین، در مسیر شرح و پردازش مباحث نوشتار، به بررسی جایگاه صرفی و معنایی این واژگان، در چارچوب رویکرد مقایسه ای به نسخه های مورد بررسی شاهنامه پرداخته ایم. نتایج پژوهش از جمله گویای آن است که «رخش» و «رخش کردن» در فرهنگ ها و متون فارسی به معنای «سیاه و تیره کردن» دیده نمی شود و اشتقاق واژه نیز دقیقاً متضادّ این معناست، امّا ریشه شناسی های پیشنهاد شده برای «دخش» معنای «سیاهی» را برای آن تأیید می کند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

رخش یا دخش؟ (بررسی صورت‌نگاشت یک لغت در نسخه‌های شاهنامه)

در این مقاله کوشش شده است تا مبتنی بر رویکردی تحلیلی – مقایسه‌ای ‌اختلاف صورت‌نگاشته‌های دو واژة «رخش» و «دخش» در فعل مرکب «رخش / دخش‌کردن به معنای «تیره و سیاه کردن» در چهار بیت شاهنامة فردوسی واکاوی، مقایسه و شرح شود. بنابراین، در مسیر شرح و پردازش مباحث نوشتار، به بررسی جایگاه صرفی و معنایی این واژگان، در چارچوب رویکرد مقایسه‌ای به نسخه‌های مورد بررسی شاهنامه پرداخته‌ایم. نتایج پژوهش از جمله...

full text

بررسی استفاده از رایانه، تلفن همراه و فرهنگ لغت در یادگیری لغت های زبان انگلیسی

درباره‌ی اثربخشی روش‌های نوین یادگیری بلندمدت لغات انگلیسی تاکنون بررسی چندانی صورت نگرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌یی آموزش ۳۳۰ لغت در فهرست لغات آکادمیک C‌o‌x‌h‌e‌a‌d )۲۰۰۰(، با استفاده از رایانه، تلفن همراه و فرهنگ لغت در حوزه‌ی یادگیری بلندمدت زبان‌آموزان در ایران، انجام شده است. در این راستا پس از برگزاری آزمون تعیین سطح آکسفورد به‌عنوان آزمون مهارت، ۲۶۴ زبان‌آموز در رشته‌های عل...

full text

بررسی بازتاب اعتقاد به استویهاد یا دیو مرگ در شاهنامه

دیوها و مخلوقات اهریمنی بخشی جدایی­ناپذیر از اساطیر و باورهای ایرانیان باستان را تشکیل می­دهند، در واقع پیشینیان ما برای هر کدام از رذیلت­ها و پدیده­های شر، قائل به دیوی خاص بودند و آشکار شدن هریک از این عناصر شرور و ویران­گر را به آن دیوها نسبت می­دادند. از جمله پدیده­هایی که ایرانیان برای آن دیوی خاص قائل بودند، پدیدۀ مرگ است؛ پدیده­ای که آن را به استویهاد یا دیو مرگ منسوب می­کردند. این باور ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
پژوهشنامه ادب حماسی

Publisher: دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

ISSN 2322-5793

volume 9

issue 15 2013

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023